- وعده ی رضوان مده ای واعظا...مرا حیات در کپرم کپرم آرزوست!
- چگونه می توان بدون درک کردن, شناخت و بدون احساس کردن، درک کرد؟!
- گفتگو با دکتر مقصود فراستخواه در باره ی کتابش "ما ایرانیان"
- قهرمانان، مبارکتان باد!
- پشتوانه ی فکری غرب، زمینه ساز جنایت علیه بشریت است/گفتگو با حمید دباشی
- انسان:فارغ از دین و نژاد و ملیت
- تو ای خدای مهربان! تو ای پناه بی کسان!
- دیدی که رسوا شد دلم!
- به یاد فرامرز اصلانی
- پنجاه سالگی خانه کوچک در چمنزار
آخرین مطالب
امکانات وب
خرجم، دخلم را آورد.
حاصـل جمـع آرزوهـای مـحال، در گورستـان بایگـانـی
می شـود.
درجه ی تبم آن قدر بالا بود که دست دکتر نرسید آن
را پایین بیاورد.
گوسـالـه هر چقـدر بیشتـر بـرگ بخورد، بیشتـر بـرگ
می دهد.
هنوز نمی روم، نشسته ام،و ایستاده است همچنان
تردید!
کیـسـه ی پلاستـیـکـی دارو را روی میـز می اندازم و
می گویـم: «دکتر گفته کبـدت تنبل است»!
دختـرم با شیطنـت می پـرسـد: «یـعنـی مشقـش را
نمی نویسـد؟!»
برچسب‌ها: سید حسن حسینی
+ نوشته شده در جمعه دوم تیر ۱۳۹۶ساعت 20:50 توسط بهمن طالبی |
بلند بگو الهی شکر!...ما را در سایت بلند بگو الهی شکر! دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : transcendency بازدید : 154