نان آور

ساخت وبلاگ

 

او پهلوان نبود. 

هرگز به عمر خویش؛ 

میدان پهلوانی مردان ندیده بود! 

بر سینه اش نبود، 

هرگز مدال های طلایی افتخار... 

اما... 

او پهلوان زندگی سخت خویش بود: 

-هر روز با امید، 

با «کار» نان ز کوره ی خورشید،می ربود! 

شبها که تن به روزن کاشانه می کشاند... 

فریاد شادمانی فرزند و همسرش، 

پر می کشید بار دگر سوی آسمان: 

-آورد قرص نان... 

اینست پهلوان! 

 

بلند بگو الهی شکر!...
ما را در سایت بلند بگو الهی شکر! دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : transcendency بازدید : 128 تاريخ : پنجشنبه 15 آذر 1397 ساعت: 21:29