بلند بگو الهی شکر!

 

   یک «مقدس اردبیلـی» بود که ماه های رمضـان منبر

می رفت. البته جزو علما بود، منتها در ماه رمضان برای

«ثواب» منبر می رفته. هر روزی یک شکـر می کرد، به

اسـم «ســی شـکــر»! روزانـه یـک نـعمـتـی را کشـف

می کرده برای مردم، و مردم می گفتنـد شکـر!یک روز

مثلا" می آمده می گفتـه «مـردم شکـر! شکـر کنید!»

همه می گفتند الهی شکر.می گفته «خوب نپرسیدید

چرا شکر کنیـم» می پرسیدنـد خوب چرا شکـر کنیم؟

می گفته که فـردای قیـامـت اگر این مـلائکـه ی عذاب

آمـدنـد و از شمـا پـرسیدنـد که خدا به شمـا عقل داد،

شـعـور داد، هـوش داد، استـعـداد داد، سـلامتـی داد،

توانایی داد،چرا به حرف من عمل نکردید؟چرا کار خوب

نکردید؟چرا به مردم کمک نکردید؟چرا گناه کردید؟ چرا

بد کردید؟شما که آدم عامی هستیـد و نمی فهمید و

نمی دانید که چطوری جواب خدا را بدهید،خدا را شکر

کنید که «خدا علمایی مثل ما خلق کرده، تا وقتی که

خداونـد چنیـن سؤال هـایی را از شمـا می کنـد به او

بگویند «قربان! جواب ابلهان باشـد خموشـی»!

(یعنـی این مردم ابلهنـد و جوابی ندارنـد که به شمـا

بدهند!)

   فردا می گوید شکر دوم! بگویید شکر! بگویید الهی

شکر! آنها هم می گوینـد «الهی شکـر»، می پرسند

چیه آقا؟ چه شکـری؟ شکـر برای چه؟ می گویـد این

الاغـی که سوار می شوید، اگر خدای نکـرده خداونـد

جوری خلقـش کـرده بـود که پشتش مثـلا" یک شـاخ

داشــت، آن وقـت چه کـار مـی کـردیـد؟ شـاخش بـه

ماتحت شما بی چاره هـا فـرو نمی رفـت؟! پس حالا

که پشـت الاغ شاخ نـدارد بلنـد بگـو «الهـی شکـر»!

برچسب‌ها: دکتر علی شریعتی, علمای مسئول, فلسفه ی شکر

+ نوشته شده در  چهارشنبه هفتم تیر ۱۳۹۶ساعت 21:18  توسط بهمن طالبی  |