بلند بگو الهی شکر!

من از شب های تاریک و بدون ماه می ترسمنه از شیر و پلنگ؛ از این همه روباه می ترسممن از صد دشمنِ دانای لامذهب نمی ترسمولی از زاهدِ بی عقلِ ناآگاه می ترسممن از تهدیدهای ضمنی ظالم نمی ترسمولی از نفرین یک مظلوم، از یک آه، می ترسماگر چه راه دشوار است و مقصد ناپدید، امّانه از سختی ره، از سستی همراه می ترسممن از عمامه و تسبیح و تاج و مسند شاهیاگر افتد به دست آدمِ خودخواه می ترسمبرچسب‌ها: مرتضی کیوان هاشمی  |+| نوشته شده در  جمعه سوم تیر ۱۴۰۱ساعت 21:27&nbsp توسط بهمن طالبی  |  بخوانید, ...ادامه مطلب

 نیکـی به تمـــام خلــق آیـیــن مـــن است            خدمت به بشر، مایه ی تسکین من است این است خلاصـــه ی جهـــان بینـــی من:            پیغمبــر مـن عقـل؛ خرد دیــــن مـن است , ...ادامه مطلب